امروز در مورد مفهوم گیج‌کننده‌ای صحبت خواهیم کرد. بدیهی است هر معامله‌ای به خریدار، فروشنده نیاز دارد. هر دو طرف قیمت پیشنهادی‌ای دارند (Bid & Ask) که بر اساس توافق طرفین معامله انجام می‌شود؛ بنابراین تعاریف زیر را برای گیرنده یا Taker داریم:
1. Taker Buy Volume
2. Taker Sell Volume
3. Taker Buy Ratio
4. Taker Sell Ratio
5. Taker Buy Sell Ratio
دو مورد اول نشان‌دهنده حجم اوردر یا سفارش‌هایی است که توسط طرف مقابل پر شده‌اند. برای مثال Taker Buy Volume نشان‌دهنده‌ی حجم سفارشات خریدی هستند که توسط فروشندگان پر شده‌اند.
دو مورد بعدی از حاصل تقسیم دو مورد اول بر کل حجم تراکنش‌ها به دست می‌آیند. برای مثال Taker Sell Ratio برابر است با حجم تمام سفارشات فروشی که توسط خریداران پر شده‌اند تقسیم بر حجم کل معاملات در بازار Perpetual.
مورد آخر نیز که از نظر من مهم‌ترین تعریف بین ۵ پارامتر گذشته است نشان‌دهنده تقسیم دو مورد اول بر هم است. یعنی برابر است با حجم سفارشات خریدی هستند که توسط فروشندگان پر شده‌اند تقسیم بر حجم تمام سفارشات فروشی که توسط خریداران پر شده‌اند.
تمام تعاریف بالا را در عکس زیر می‌تواند مشاهده کنید.
در ادامه می‌پردازیم به بررسی بیشتر تعاریف ذکر شده و قبل از آن تعاریف بنیادی‌ای داشته باشیم از Taker , Maker و قیمت‌های پیشنهادی یا همان Bid , Ask که در این بحث از موضوع مورد بررسی ما اهمیت بالایی دارند.
Taker و Maker
§ معامله‌ی Taker معامله‌ای است که اوردر قبل از ثبت شدن در OrderBook انجام می‌شود. معاملات بخش Market از این دسته معاملات هستند.
§ معامله‌ی Maker معامله‌ای است که اوردر بعد از ثبت شدن در OrderBook به انجام می‌رسد. سفارشات بخش Limit از این دسته معاملات هستند.
§ یک Maker که به دنبال خرید یک دارایی است، مایل است که سفارش limit خود را در قیمتی پایین‌تر از قیمت بازار ثبت کند. بیشترین قیمت تقاضا یا Bid ، بالاترین قیمتی است که یک خریدار مایل است برای خرید یک دارایی بپردازد.
§ یک Maker که به دنبال فروش یک دارایی است، مایل است که سفارش limit خود را در قیمتی بالاتر از قیمت بازار ثبت کند. کمترین قیمت عرضه یا Ask ، پایین‌ترین قیمتی است که یک فروشنده، حاضر است برای فروش یک دارایی بپذیرد.
برای دارایی‌هایی که همواره در حال معامله هستند، همیشه یک Bid Price و یک Ask Price وجود دارد که به طور مداوم در حال نوسان هستند.
هنگامی که Takerها در یک قیمت Bid که توسط Makerها تعیین شده، اقدام به خرید می‌کنند، حجم دارایی که بین دو طرف معامله می‌شود، جزو Taker Sell Volume محسوب می‌شود. این حجم، یک حجم فروش محسوب می‌شود، چرا که می‌تواند باعث نزول قیمت شود.
در طرف مقابل، هنگامی که Takerها در یک قیمت Ask که توسط Makerها تعیین شده، اقدام به فروش می‌کنند، حجم دارایی که بین دو طرف معامله می‌شود، جزو Taker Buy Volume محسوب می‌شود. این حجم نیز، یک حجم خرید محسوب شده و می‌تواند باعث رشد قیمت شود.
اگر میزان Taker Buy Volume در بازار، از میزان Taker Sell Volume بیشتر باشد، قیمت بالاتر می‌رود، چرا که معاملات بیشتری در Ask Price انجام می‌شوند.
در سمت مقابل، اگر میزان Taker Sell Volume در بازار، از میزان Taker Buy Volume بیشتر باشد، قیمت دچار نزول می‌شود، چرا که معامله‌گران بیشتری حاضر به فروش در Bid Price هستند.
برای درک چرایی حرکت صعودی یا نزولی قیمت در حالات بالا، لازم به یادآوری است که پایین‌ترین قیمت عرضه یا Ask Price، همواره از بالاترین قیمت تقاضا یا Bid Price بیشتر است. همچنین، به اختلاف بین قیمت‌های Ask و Bid، اسپرد (Spread) گفته می‌شود.
داده‌های Taker , Maker از بنیادی‌ترین مباحث هر بازاری به‌حساب می‌آیند که دانستن حجم دو طرف معامله در زمان مشخص و نسبت این دو حجم به همدیگر ضروری است. اگر داده‌ی Taker Buy Sell Ratio بزرگ‌تر از ۱ نشان باشد نشان‌دهنده آن است که Taker Buy Volume از Taker Sell Volume بیشتر بوده و می‌تواند باعث رشد قیمت شود و اگر این عدد کوچک‌تر از ۱ بود برعکس این موضوع را نشان می‌دهد.
منبع: CryptoQuant
برای مطالعه مطالب بیشتر از این نویسنده: توییتر / امیرمحمد جعفرزاده
