فرض کنید شما یک ماشین دارید و مالکیت اون برای خودتونه، طبیعتا هزینههای نگهداری، تعمیرات، بیمه و ... به عهده شماست و شخص دیگهای مسئولیت این موارد رو به عهده نداره، چون مالکش شما هستی.
در نقطهی مقابل فرض کنید یک ماشین اجاره کردین و ماهانه دارید هزینهشو پرداخت میکنید، اینجا دیگه هزینههایی که بهش اشاره شد و مشکلاتی که ممکنه براش پیش بیاد به عهده ی شما نیست، چون مالکش شخص دیگریست!
تفاوت کوین و توکن هم همینه.
کوین بلاکچین خودشو داره و طبیعتا تمام هزینهها و مسئولیتهاش به عهدهی خودشه ولی توکنها بر روی بلاکچینها سوار میشن و هزینهها و مسائلی که اون بلاکچین داره بهشون مربوط نیست و فقط اجاره شو میدن، مثل اجاره کردن ماشین.
پروژههایی که میخوان تازه شروع به کار کنند و یک ایدهای دارند نمیان از اول بلاکچین خودشون رو راه اندازی کنند، اول میرن اجاره میکنن بعد اگر دیدن نیازشون رو برطرف نمیکنه و کاربرانشون از ظرفیت اون بلاکچین بیشتر شده به فکر خرید (ساخت بلاکچین) میفتن.
به قول ویلسون من نیومدم برای خرید، اومدم برا یه ماه اجاره :))
برای فهم بهتر موضوع بیاین بلاکچین اتریوم رو بررسی کنیم :
اتریوم با ایجاد زیرساختی بسیار قوی، امنیت بسیار بالا و غیرمتمرکز و انجام عملیات و محاسبات تایید تمام تراکنشهایی که روی شبکه بلاکچینش انجام میشه، به شما این امکان رو میده که روی اتریوم توکن خودتون رو داشته باشید.
استاندارد ERC20 به همین منظور ایجاد شده و تمام توکنهایی که این پسوند رو دارند روی اتریوم سوار شدند.
اما یک حالت برعکس هم وجود داره که از یک کوین، توکنی روی بلاکچینهای دیگه ایجاد میشه برای مبادلات.
مثلا binance-peg etherum token در واقع توکن اتریوم هست روی بلاکچین بایننس اسمارت چین، در واقع من با خرید این توکن، کوین اتریوم نخریدم بلکه یک توکن از اون که نمایانگر اتریوم و تابع قیمتش هست رو خریدم.
مثل این میمونه که شما سهام طلا رو بخری، با اینکار شما طلای واقعی رو نداری بلکه یک توکنی که نمایانگر و تابع قیمتش هست رو خریدی ولی میتونی با فروش اون توکن بری بازار و طلای واقعی بخری.
انواع توکن
1. توکن پلتفرم Platform Token :
این توکنها برای پلتفرمهای غیرمتمرکز مثل uniswap ایجاد میشن و کاربردهایی مثل خرید و فروش با جفت ارزهای مختلف روی شبکه اتریوم، رای دهی برای تصمیمات پلتفرم و... دارند.
2. توکن امنیتی Security Token :
توکن هایی که نمایانگر یک ارزش و یا محصول واقعی هستند و کاربرد خاصی ندارند و میخری و هولد میکنی، مثلا همون مثال طلا که زدیم، شما طلای واقعی رو نداری تو دستات بلکه نمادش رو (مثلا توکن GOLD) داری و قیمتش همواره تابع قیمت طلای واقعیه، اما نکته اینه که باید به همون میزان که شما طلای میخری اونجایی که داره این توکن رو میفروشه طلای واقعی بخره و بذاره جاش نه که پول مارو بگیره بره تایلند عشق و حال!
مزیت این اتفاق اینه که خیلی امنیت بیشتری داره داشتن طلا روی اتریوم تا داشتن طلای واقعی تو گاوصندوق خونه.
3. توکن تراکنشی Transactional Token :
توکنهایی که برای انتقال سریع پول و روزمره استفاده میشن و البته تراکنشهایی بسیار ارزان!
مثل شبکه xDAI که فی تراکنش روی این شبکه 0.000021 دلاره، یعنی شما 47000 تراکنش رو فقط با یک دلار فی میتونی داشته باشی!
47000 تراکنش یک دلار رو (دلار امروز 30 تومن) رو مقایسه کنید با هر کارت به کارت بانکهای ایرانی که 500 تومن باشه، میشه 23.5 میلیون تومن!
4. توکن کاربردی Utility Token :
توکنی که باهاش میشه یک کاری کرد، یک مشکلی رو حل کرد، مثل پرداخت درآمد یک یوتوبر که تو ایران امکانش بسیار پیچیده و سخته، مثل توکن bat که برای پرداخت به کاربرانش ازش استفاده میکنه و شما میتونی با فعالیت در این مرورگر درآمد داشته باشی! (در یک پست امروز به بررسی این پروژه میپردازم)
5. توکن حاکمیتی Governance Token :
که به دارندگانش اجازه میده حق رای در تصمیمات اون پروژه رو داشته باشن.
مثلا به دارندگان توکن UNI تو پلتفرم یونی سوآپ اجازه میده در تصمیم گیری برای افزایش هزینه ی فی تراکنش از 0.3 درصد به 0.6 رای بدن.
و طبیعتا هرکس توکن بیشتری داره کنترل بیشتری هم داره.
مثال توکن کاربردی :
پروژه BAT که یک مرورگر وب هست به نام BRAVE، که به گفته خودشون چون استفاده از Crypto و DeFi سخته و صنعت تبلیغات دیجیتال 330 میلیارد دلاری کاربران، ناشران و تبلیغکنندگان را با شکست مواجه کرده، با Basic Attention Token و مرورگر Brave میخوان Crypto رو به بیش از1 میلیارد کاربر معرفی کنند و ناکارآمدیهای ذاتی و نقض حریم خصوصی رو که صنعت تبلیغات دیجیتال را مختل کرده است حل کنند.
کلا هدفشون ایجاد یک مرورگری هست که در ترکیب با Web3 بتونه درآمدی که تبلیغکنندهی یک محصول داره و شخصی که داره تبلیغ رو تماشا میکنه مستقیم با توکن BAT قابل دریافت باشه.(که فعلن این قسمت تو ایران قابل دسترسی نیست و این یه کم تو ذوق زد.)
این پروژه با این ایده کاربردی و بیش از 1.8 میلیارد دلار مارکت کپ بلاکچین خودشو نداره و روی اتریوم ساخته شده!
چرا چون اتریوم از لحاظ امنیت و پایداری لازم رو برای اهداف این پروژه فراهم میکنه و دیگه لازم نیست بخوان بلاکچین خودشون رو با هزینههای سنگین داشته باشن.
مزایا :
- سرعت بیشتر
- امنیت بیشتر اطلاعات
- بلاک تبلیغات مزاحم ناخواسته ad-blocking
- نسخه iosش هم vpn سرخود داره
- مرورگر تور هم روی خودش داره
و اینکه تمام تنظیمات مرورگر فعلی رو بعد از نصب brave میتونید import کنید، از جمله تمام پسووردها و ... خیلی سریع دوباره داشته باشید، من کلا رفتم روی این مرورگر و دیگه از کروم استفاده نمیکنم.
برای مطالعه بیشتر از این نویسنده:
توییتر / علی پاسبان
تلگرام / کریپتو موزیک